Muzyczny spacer po hiszpańskojęzycznym świecie , cz. 2

Z Hiszpanii płyniemy prosto do Ameryki Południowej. Zaczynamy od Argentyny.

TANGO

A tam udamy się prosto do Barrio de la Boca, jest to najbardziej znana dzielnica w Buenos Aires. Jest znane z trzech powodów: piękne kolorowe domy, stadion Boca Juniors „La bombonera” i uliczne pokazy tanga argentyńskiego. Przechodząc się uliczką El Caminito możemy spotkać pary z pasją tańczące ten przepełniony uczuciem taniec.
Tango to rodzaj muzyki i taniec związany z miastem zapoczątkowany w Argentynie i w Urugwaju. Charakterystycznym instrumentem muzyki tanga jest bandoneon.

Klasyczne tango argentyńskie jest tańcem charakteryzującym się improwizacją i bliskością partnerów. Wyraża zazwyczaj smutek lub zawód miłosny. Jeden z najwybitniejszych poetów tanga Enrique Santos Discépolo nazwał tango smutną myślą, którą się tańczy.

Tango, zarówno taniec jak i muzyka, zostało wpisane w 2009 roku na listę UNESCO światowego niematerialnego dziedzictwa kulturalnego ludzkości.

Tango na El Caminito:               http://www.youtube.com/watch?v=gEoOUj9muWYespana

MUZYKA ANDYJSKA

Aby przeżyć inne ciekawe doświadczenia udajemy się do Machu Pichu, tam wśród wysokich Andów możemy posłuchać muzyki andyjskiej z charakterystycznym dla niej dźwiękiem fletu. Jest to tradycyjna muzyka krajów andyjskich: Peru, Boliwii, Ekwadoru. Stanowi swoisty pomost pomiędzy teraźniejszością, a Ameryką prekolumbijską. Muzyka o indiańskim rodowodzie, która nie zatraciła swojego ludowego charakteru. Myślę, że wielu z was już zna tę muzykę, dzięki występom grup z Peru w Polsce (np. pod byłą Galerią CentrumJ)

MARIMBA

Naszym następnym celem podróży jest Gwatemala, tam czeka nas cos zaskakującego. Udamy się na pogrzeb. Tam możemy posłuchać muzyki Marimba, jak sami zauważycie jest ona bardzo wesoła. Marimba jest grana na instrumencie o tej samej nazwie.

Marimba en el cementerio:           http://www.youtube.com/watch?v=0GQf70OiK6w

SALSA

Z Gwatemali udajemy się na Kubę, a następnie prosto na Dominikanę. Na Kubie powitają nas znajome rytmy, bo kto nie zna salsy. Salsa (słowo po hiszpańsku oznacza sos). Salsa i u nas w Polsce stała się bardzo popularna, bardzo wielu młodych ludzi uczy się jej i tańczy na salsotekach.

Salsa kubańska charakteryzuje się dość powolnym tempem wykonywania figur. Jest to raczej taniec chodzony niż oparty na krokach. Bardzo rzadko wykonuje się w nim więcej niż 1 obrót partnera lub partnerki w takcie. Prowadzenie w salsie kubańskiej jest dość mocne i nie zostawia partnerce wiele swobody. Figury w salsie kubańskiej wymagają często skomplikowanych zapleceń rąk tańczącej pary (tak zwane kubańskie węzły). Krok podstawowy w salsie kubańskiej nazywa się guapea i jest tańczony do przodu i do tyłu ale istnieje kilka innych wersji kroku podstawowego tańczonych na boki lub do tyłu.

W różnych opracowaniach styl kubański oznacza się również nazwą Rueda de Cassino. Rueda de Cassino tańczona jest wtedy grupowo parami według geometrii koła. Tancerze i tancerki w parach poruszają się dookoła wspólnego środka wykonując figury i zmieniając kierunek. Figury są sklasyfikowane osobnymi hiszpańsko brzmiącymi nazwami, które podczas tańczenia prowadzący grupę odpowiednio wcześniej wykrzykuje, aby następnie wszyscy jednocześnie mogli je wykonać zbiorowo, co jest bardzo widowiskowe. Niektóre z bardziej zaawansowanych figur możliwe są do wykonania jedynie w ograniczonej liczbie par.

BACHATA

Z Kuby, tak jak mówiłam wcześniej udajemy się na Dominikanę żeby zatańczyć tam oryginalny i mało znany w Polsce taniec bachata.

Bachata jest to rodzaj muzyki i tańca, który powstał i pierwotnie ewoluował w wiejskich i rolniczych terenach Dominikany. Tematyka piosenek jest przede wszystkim romantyczna i uczuciowa; najczęściej spotykane są utwory mówiące o smutku i złamanym sercu. W rzeczy samej na początku dla określenia nowego gatunku używano terminu “amargue” czyli “gorzka muzyka”, dopóki nie pojawiła się na scenie właśnie bachata – nazwa raczej dwuznacznego pochodzenia (ale dosyć neutralna nastrojowo).

Taniec rozliczany jest na 4. Krok podstawowy jest dosyć prosto skonstruowany. Następujące po sobie kroki powodują przemieszczanie się na boki oraz do przodu i do tyłu. Oczywiście tańcząc w parze, kobieta i mężczyzna robią kroki w zgodnym kierunku. Charakter tańca osiągamy przez odpowiednie ruchy bioder i reszty ciała. Bachatę można (a wręcz dobrze jest – jednak to zależy od tego, kto jest partnerem) tańczyć bardzo blisko, prawie złączonymi tułowiami oraz z prawą nogą wsuniętą nawet do połowy uda pomiędzy nogi partnera.

Wspaniały taniec!                 http://www.youtube.com/watch?v=XGdVchnImFo

MUSICA RANCHERA

Z Dominikany udajemy się już do ostatniego kraju w Ameryce, do Meksyku. Myślę, że słyszeliście o Mariachis (foto) Są to grupy grajków. Typowi mariachi mają w swoim składzie skrzypce, różne rodzaje gitar, mandoliny i trąbki. Orkiestry liczą od 3 do 12 członków, w swoim repertuarze mają zarówno kompozycje współczesne, jak i meksykańską muzykę ludową. Mariachi byli początkowo kojarzeni z imprezami weselnymi. W XIX w. ich członkowie rekrutowali się głównie z wędrownych robotników najemnych pracujących na hacjendach (stąd wziął się ich charakterystyczny strój). Z biegiem czasu się to zmieniło i obecnie można ich spotkać przy rozmaitych okazjach. Ich muzyka jednak zachowała typowo taneczny charakter. Słowo mariachi oznacza także pojedynczego wykonawcę muzyki ludowej (musica ranchera).

Zobaczcie także:

Muzyczny spacer po hiszpańskojęzycznym świecie, cz. 1

Autor: Justyna Pyszczek

Zobacz wszystkie wpisy