Kosmiczny polityk – Pedro Duque

Zapewne wielu z nas przyszła do głowy myśl: „polecieć do gwiazd”. Nie każdemu jednak jest to dane w wymiarze realnym. Na ogół latamy w wyobraźni lub realizując swoje marzenia. A Pedro Duque nie poprzestał na „ikarowych lotach”, ale połączył marzenia z rzeczywistością i poszybował w kosmos. Nabrał takiego rozpędu, że dziś bilans jego misji kosmicznych to 18 dni, 18 godzin i 46 minut. Jeśli komuś wydaje się, że to mało, niech sam spróbuje!  

Urodzony 14 marca 1963 roku w Madrycie Pedro został pierwszym Hiszpanem w kosmosie. Nie stało się to jednak z dnia na dzień. Dzielny astronauta przygotowywał się bowiem sumiennie do tego epokowego wydarzenia, najpierw kończąc w 1986 roku inżynierię aeronautyczną w Escuela Técnica Superior de Ingenieros Aeronáuticos na Universidad Politécnica de Madrid. Mając dyplom w kieszeni, przystąpił do realizacji swoich gwiezdnych marzeń. Pracował w branży aeronautycznej, w Europejskim Centrum Operacji Kosmicznych, Europejskiej Agencji Kosmicznej i został dostrzeżony. 15 maja 1992 roku został wybrany jako kandydat na astronautę. Tak więc 29 – letni Pedro mógł wreszcie śmiało spojrzeć w stronę galaktyki. Niestety, znów trzeba było się szkolić, ale „per aspera ad astra!” 

Zapewne wszyscy słyszeli o Gagarinie i słynnym Gwiezdnym Miasteczku koło Moskwy. To właśnie tam, w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina przeszedł szkolenie astronautyczne. Tam też był koordynatorem między załogą stacji kosmicznej Mir a europejskimi naukowcami podczas misji Euro Mir 94, prowadzonej przez ESA i Roskosmos.  

Mając takie zaplecze, mógł już tylko czekać na lot do gwiazd. I tak się stało 7 listopada 1998 roku, kiedy jako pierwszy Hiszpan odbył lot kosmiczny jako specjalista w misji naukowej STS – 95, trwającej 8 dni, 21 godzin i 44 minuty. Po przetarciu galaktycznych szlaków, kontynuował kosmiczną przygodę w misji Sojuz TMA-3/Sojuz TMA-2.  

A potem Pedro sfrunął na Ziemię i zaczął codzienny marsz po niej. O nie! Nic bardziej mylnego! Pedro jak już spadał, to się wznosił. Poszybował ku nowym wyzwaniom. Najpierw pracował jako dyrektor na swojej macierzystej uczelni, potem zarządzał hiszpańskim przedsiębiorstwem Deimos Imaging, by w 2011 roku powrócić do pracy w Europejskiej Agencji Kosmicznej. 

Na koniec poszybował w stronę polityki i 6 czerwca 2018 roku został ministrem nauki, innowacji i szkolnictwa wyższego w rządzie Pedra Sancheza. W wyborach w kwietniu 2019 i listopadzie 2019 z listy Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej uzyskiwał mandat posła do Kongresu Deputowanych.  W styczniu 2020 został ministrem nauki i innowacji w drugim gabinecie dotychczasowego premiera. W lipcu 2021 roku zakończył urzędowanie. 

Jako ciekawostkę stanowić może fakt, że w marcu 1995 roku otrzymał Order Przyjaźni – odznaczenie Federacji Rosyjskiej ustanowione dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej nr 442 z dnia 2 marca 1994 roku. Przyznawane za szerzenie przyjaźni i współpracy między narodami.

Zobacz wszystkie wpisy