FLAMENCO

Każdy z nas słyszał choć raz w życiu nazwę tego tańca. Słysząc „flamenco” myślimy o tańcu wywodzącym się z Andaluzji, ale tak naprawdę to cały zespół zjawisk kulturowych: taniec, śpiew, muzyka, ubiór i zachowania. 

Co ciekawe W 2010 roku flamenco zostało wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO. 

Taniec flamenco bazuje na dawnych tańcach orientalnych. Po dziś dzień można dostrzec wiele elementów tańca hinduskiego (ruchy ramion, dłoni i palców, używanie nóg jako instrumentu perkusyjnego).  

Tancerz flamenco opowiada tańcem historię, gdzie ruchy ciała i gesty wyrażają pewne stany emocjonalne tancerza, lub podkreślają znaczenie towarzyszących im słów, bądź charakteru melodii. 

Flamenco jest to taniec, który można wykonywać solo, w duecie, grupowo lub też może się składać z kolejnych „solówek”, wykonywanych przez poszczególnych tancerzy. 

Strój tancerzy jest przeważnie czarny, granatowy lub ciemnobrązowy. składają się na to: obcisłe spodnie, biała koszula, obcisła kamizelka, mała apaszka pod szyją, buty wzorowane na butach do jazdy konnej z wysokimi obcasami i charakterystyczny płaskodenny kapelusz. Kamizelka i kapelusz bywają wykorzystywane jako element choreografii.  

Strój tancerek to szeroka, kolorowa, falbaniasta spódnica lub suknia, falbaniasty gorset i kolorowa chusta. Jako uzupełnienie, często wykorzystywane są: wachlarz, grzebień lub kwiat.  

Muzyka jest wykonywana przede wszystkim na gitarze (zdarzają się przypadki wykorzystywania fletu, skrzypiec czy wiolonczeli). Rytm wybijają tańczący i śpiewający: klaskając, pstrykając palcami, uderzając otwartymi dłońmi o pudła, na których siedzą śpiewający (tzw. cajón) oraz za pomocą kastanietów.  

A oto kilka nagrań z występów 🙂

Zobacz wszystkie wpisy