Carlos Ruiz Zafón, najsławniejszy hiszpański pisarz po Cervantesie

Istniejemy, póki ktoś o nas pamięta. To słowa Nurii Monfort, jednej z drugoplanowych bohaterek Cienia wiatru. Książka, będąca największym sukcesem literackim Carlosa Ruiza Zafona, sprzedała się w ponad 15 mln egzemplarzach oraz została przetłumaczona na ponad 45 języków. Zafón będzie więc istnieć długo na kartach swoich książek, które z takim powodzeniem podbijają świat literacki, niemalże od razu stając się bestsellerami.

Carlos Ruiz Zafón urodził się w 1964 roku w Barcelonie. Z wykształcenia dziennikarz, który przez kilka lat pracował z dużym powodzeniem w reklamie. Jego przygoda z pisaniem rozpoczęła się na dobre po otrzymaniu nagrody Edebe w 1993 roku za powieść młodzieżową Książę mgły. Carlos postanowił wtedy zrezygnować z pracy w reklamie i za pieniądze z nagrody wyjechał do Los Angeles. Od tej pory poświęcił się całkowicie pisarstwu.

Jego pierwsze cztery książki (Książę mgły, Pałac Północy, Światła września, Marina) były adresowane głównie do młodzieży. Przełom przyszedł w 2001 roku wraz z publikacją Cienia wiatru, pierwszej części cyklu Cmentarz Zapomnianych Książek. Została ona entuzjastycznie przyjęta przez czytelników i recenzentów, co znalazło wyraz w licznych wyróżnieniach oraz w szerzącym się zjawisku “Zafonmanii”.

Cień wiatru to powieść łącząca w sobie realizm magiczny z elementami romansu i gotyckiej tajemnicy rodem z XIX wieku. Tłem dla wydarzeń jest powojenna Barcelona. Opisy Zafona sprawiają, że czytelnik niemal stąpa po Dzielnicy Gotyckiej razem z głównym bohaterem. Carlos zawdzięcza świetną znajomość rodzinnego miasta ojcu, z którym chodził po domach i pobierał opłaty jako mały chłopiec (ojciec Zafona był agentem ubezpieczeniowym). Powstały nawet oddzielne dzieła na temat miejsc przedstawianych w Cieniu wiatru.

Chyba każdy fan zafonowskiej serii marzy o odnalezieniu Cmentarza Zapomnianych Książek. To tajemnicze miejsce, gdzie niechciane, porzucone książki czekają na nowych właścicieli. Sam autor o Cmentarzu mówi tak:

“Ten cmentarz jest metaforą pamięci, tożsamości, świata pomysłów i języka. Wpadłem na nią w latach 90., gdy dużo myślałem o znaczeniu terminów, które przed chwilą wymieniłem.”

Mimo ogromnego zainteresowania filmowców, Zafón uparcie odmawia Hollywood zekranizowania swoich powieści. Jak sam mówi:

“Nie, nie będzie ekranizacji. Niemożliwe jest stworzenie filmu lepszego niż ten, który każdy z nas ogląda w głowie, gdy czyta”.

Obecnie Carlos Ruiz Zafón na stałe mieszka w Stanach Zjednoczonych, odwiedza jednak Barcelonę, by zobaczyć się z rodziną i przyjaciółmi. Prywatnie jest miłośnikiem powieści dziewiętnastowiecznej oraz kolekcjonerem figurek smoków.  Za swych mistrzów uznaje Dickensa, Dostojewskiego oraz Lwa Tołstoja. Niewiele więcej o nim wiadomo, ponieważ nie lubi opowiadać o sobie. Porównuje się do tytułowego bohatera powieści Aleksandra Dumasa „Hrabia Monte Christo”, którego tożsamość pozostaje zagadką: „Kim on jest, skąd przybył i jakie ma zamiary?”.

Jedno jest pewne, nikt nie może przejść obojętnie obok powieści Zafona. To mistrz pióra, który z precyzją oprowadza nas po uliczkach starej Barcelony. Jego styl jest perfekcyjnie dopracowany, jego opisy magiczne, a historie nietuzinkowe. W dobie filmów, gier i seriali, Zafón może przypomnieć Ci, że uwielbiasz czytać.

Zobacz wszystkie wpisy