Hiszpanie też popełniają błędy

Błędy, błędy… Nawet najwięksi, najwyżej postawieni w państwie mogą je popełniać. Błędy językowe, jakie popełniają Hiszpanie mogą nam się wydać dziwne, może niektóre nawet by nam nie przyszły do głowy (i vice versa). Na czym można ich złapać?

Mają problem z rozróżnianiem: a ver i haber oraz a ser i hacer. Na przykład: Voy a ver la película. Debí haber ido. Voy a ser médico. Quiero hacer la tarea.

Czasem znaczenie takich samych słów zmienia akcent (zresztą służy rozróżnianiu jednosylabowych homonimów), np. más oznacza więcej, a mas – ale, chociaż rzadko się tego używa. Aun oznacza nawet (incluso), np. Se fue, aun sabiendo que nos amábamos. Natomiast aún – jeszcze (todavia), np. Se fue hace mucho, aún la sigo esperando.

Formą gerundio czasownika ir jest yendo, a nie tam żadne iendo czy llendo. Formą czasu przeszłego natomiast iba, bez h na początku. Mówi się nadie, a nie nadien, rampa, nie ma żadnej rampli, trasplante, a nie transplante. Jak zobaczycie czy usłyszycie gdzieś „eruptar” to wiedzcie, że chodziło o eructar, to dość powszechny błąd, chociaż nie tak jak najbardziej podkreślane „veniste”. No existe. Mówi się viniste.

Osoby uczące się języka jako obcego chyba łatwiej przyswajają sobie różnice między homofonami. Hiszpanom, którzy przecież uczą się jako dzieci, ze słuchu, trzeba czasem przypomnieć kilka różnic.

Echo pochodzi od czasownika echar, natomiast hecho od hacer: Te echo de menos y no has hecho nada por verme. Haya to subjuntivo od haber (nie żadna haiga), allá znaczy tam, halla pochodzi od czasownika hallar (znaleźć), natomiast aya to opiekunka do dzieci.

Porque jest łącznikiem w zdaniach twierdzących, np.  Lo haré porque es lo correcto. Por qué wykorzystamy w pytaniu: ¿Por qué quieres hacerlo? Por que oznacza „przez co”, np. Fueron muchas las razones por que fue expulsado. Porqué może być niespodzianką dla wielu Hiszpanów, niektórzy przyznają, że nie zdawali sobie sprawy z jego istnienia. To rzeczownik, który może oznaczać „przyczyna”, np. Todo tiene su porqué. I skoro już przy porach jesteśmy: por favor, nie piszcie „porfavor”.

Na koniec suchar związany z błędem, który sama nagminnie popełniam:

—Ola.

—Ahógate en ella.

Na podstawie: https://twitter.com/0RTOGRAFIA

Małgorzata Stankiewicz

Zobacz wszystkie wpisy